Met of zonder pickup? Aanvullende kenmerken en verschillen bij westerngitaren
Pickup
Voor de elektrische versterking van de akoestische klank zijn veel westerngitaren standaard uitgerust met een pickupsysteem. Een van de meest gebruikte varianten is de piëzo-elektrische pickup, die meestal onder het brugzadel van het instrument is gemonteerd. Om het signaal van de pickup te versterken, is er ook een preamp in de gitaar ingebouwd. Deze voorversterker heeft vaak ook al een stemapparaat en een eenvoudige equalizer om de klank af te stellen. Vervolgens wordt het signaal doorgegeven aan een akoestische versterker of een PA-systeem. Voor gebruik is een band is een pickupsysteem sterk aan te raden en kan het beste direct bij de aankoop worden overwogen. Als alternatief kunnen pickups ook achteraf worden ingebouwd.
Houtsoorten
Veelgebruikte houtsoorten voor het bovenblad van een akoestische gitaar zijn vuren, ceder en mahonie. Voor het achterblad en de zijkanten worden vaak mahonie en palissander gebruikt. Ook voor de hals kiezen veel fabrikanten mahonie. Gebruikelijke houtsoorten voor het fingerboard zijn daarentegen ebben of palissander. Toch worden er bij de bouw van een akoestische gitaar ook andere houtsoorten gebruikt die vergelijkbare klankeigenschappen hebben. Een kwaliteitskenmerk is massief hout, waarbij het uit één massief stuk hout wordt gesneden. Bij goedkopere instrumenten wordt vaak multiplex gebruikt, wat zorgt voor een solide klank. In de hogere prijsklassen is massief hout de norm.
Cutaway
Onder de term cutaway verstaat men een uitsparing in de body van de gitaar bij het begin van de hals, om de hogere posities op de fingerboard makkelijker bereikbaar te maken met de speelhand. Elektrische gitaren zijn vaak uitgerust met één of twee cutaways boven en onder de hals. Traditionele westerngitaren hebben daarentegen geen cutaway. Als je je gitaar echter vooral als solo-instrument wilt gebruiken, is het zeker logisch om te kiezen voor een gitaar met een cutaway.
Bracing
De Engelse term bracing verwijst naar het verstevigen van de onderkant van het gitaarbovenblad. Dit onderwerp is vooral relevant voor specialisten en ervaren spelers. De houten latten verstevigen het bovenblad tegen de trekkracht van de snaren en bieden dus een ondersteunende werking, maar geleiden ook de trillingen van de snaren. Westerngitaren en ook concertgitaren zijn altijd voorzien van bracing, omdat anders de trekkracht van de snaren het dunne bovenblad zou kromtrekken. Bij westerngitaren wordt vaak de zogenaamde X-bracing gebruikt, die rond 1850 werd geïntroduceerd en verder is ontwikkeld door Christian Friedrich Martin. Een variant is de scalloped bracing, waarbij de latten boogvormig lopen en zo de klank beïnvloeden. Welke variant je uiteindelijk kiest hangt vooral af van je persoonlijke voorkeur.
Belangrijke accessoires voor de westerngitaar
Plectrum
Akoestische gitaren kunnen zowel met de vingers als met een plectrum bespeeld worden. Vooral bij het strummen, het aanslaan van meerdere snaren bij akkoordbegeleiding, is een plectrum echter essentieel. Plectrums zijn er in verschillende diktes en vormen. Dit is iets waar je simpelweg mee moet experimenten. Een medium plectrum is zeker voor strumming in het begin aan te bevelen. Bij solistisch melodisch spel is daarnaast ook een iets stijvere heavy plectrum zinvol.
Snaren
Akoestische gitaren met stalen snaren zijn doorgaans uitgerust
met dikkere snaren dan elektrische gitaren. Westerngitaren worden vaak geleverd met een snaardikte van .012 - .053, waarbij de diktes van de bassnaren iets kunnen variëren. De opgegeven waarden van de snarenset verwijzen naar de diameter van de hoogste en laagste snaar in inch. In het genoemde voorbeeld heeft de hoge E-snaar een diameter van 0,012 inch en de laagste snaar een diameter van 0,053 inch. Voor een wat zachter speelgevoel, waarbij de snaren gemakkelijker te buigen zijn, is een snaardikte van .011 - .052 een goede keuze. Daarnaast zijn vooral in het segment van de westerngitaren gecoate snaren de laatste tijd zeer populair. Deze zijn minder gevoelig zijn voor invloeden van buitenaf, zoals zweet, en hebben ze en een langere levensduur.
Capodaster
De capodaster, ook wel capo genoemd, is een hulpmiddel waarmee je met open snaren in willekeurige toonsoorten kunt spelen. Hiervoor wordt de capodaster tussen twee fretten op de hals gemonteerd, waardoor de snaren zoals bij het indrukken van een noot worden verkorten en de toonhoogte wordt verhoogd. Hierdoor kunnen gemakkelijk te grijpen open akkoorden in andere toonsoorten worden verschoven. Dit praktische hulpmiddel behoort tot de basisuitrusting van een akoestische gitarist en mag in geen enkele gitaarkoffer ontbreken.
Akoestische gitaarversterkers
Voor akoestische gitaren met een pickup zijn er speciale akoestische gitaarversterkers, die geoptimaliseerd zijn voor akoestische gitaren en concertgitaren vanwege hun meer lineaire frequentierespons. Bovendien hebben acoustic amps vaak meteen een paar veelgebruikte ruimtelijke effecten en een microfooningang, waardoor ze ook kunnen dienen als een kleine mobiele installatie voor zang en een instrument.
Gitaarband
In tegenstelling tot klassieke gitaren kunnen westerngitaren, net als elektrische gitaren, ook staand worden bespeeld. Bij sommige akoestische gitaren is standaard slechts één strap button aanwezig. Dit komt doordat de positie van de tweede strap button aan de hals invloed heeft op de gewichtsverdeling van de gitaar en afhangt van de voorkeur van de speler. Het kan daarom nodig zijn om een tweede strap button achteraf te bevestigen, wat op verzoek direct na aankoop door een medewerker van Thomann kan worden gedaan. Gitaarbanden zijn er in verschillende uitvoeringen van leer, nylon en veganistisch materiaal.
)
)